Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Yγείας (WHO), χαρακτηρίζει ένα άτομο παχύσαρκο όταν το BMI του είναι ίσο ή μεγαλύτερο από 30kg/m2. Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος (Body Mass Index – BMI), έχει επίπτωση σε πολλές παραμέτρους της θεραπείας της γονιμότητας, αλλά και στις διαδικασίες της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Οι υπέρβαρες και οι παχύσαρκες γυναίκες χρειάζονται συνήθως μεγαλύτερη δόση γοναδοτροπινών και περισσότερες ημέρες διέγερσης, παρόλο που εμφανίζουν μικρότερες τιμές οιστραδιόλης με αυξημένο κίνδυνο ακύρωσης του κύκλου, λόγω πτωχής ωοθυλακικής ανάπτυξης. Στην ελεγχόμενη διέγερση των ωοθηκών σε αυτές τις γυναίκες προκύπτει συνήθως, μικρότερος αριθμός ωοθυλακίων και ωοθυλάκια πτωχής ποιότητας, με αποτέλεσμα χαμηλότερα ποσοστά γονιμοποίησης και εγκυμοσύνης. Σε περίπτωση εγκυμοσύνης παρουσιάζονται πιο συχνά αποβολές πρώτου τριμήνου και μαιευτικές επιπλοκές. Η απώλεια βάρους σε αυτές τις γυναίκες, πριν την έναρξη της θεραπείας της υπογονιμότητας είναι μεγάλης σημασίας και μπορεί να προσφέρει μείωση στα ποσοστά ακύρωσης του κύκλου, αλλά και στον αριθμό των κύκλων που απαιτούνται και αύξηση στον αριθμό των κατάλληλων για εμβρυομεταφορά εμβρύων και επομένως αύξηση των ποσοστών επιτυχίας της θεραπείας.